به گزارش مجله خبری نگار،یوسف مولایی در ارزیابی خود از روند مذاکرات وین اظهار داشت: پرونده هستهای ایران به لحاظ ویژگیهایی که دارد، بسیار پیچیده است و در مذاکرات بین المللی طولانیترین مذاکرات را به خود اختصاص داده است.
وی تصریح کرد: از یک طرف کل جامعه جهانی و شورای امنیت درگیر این مساله است از طرف دیگر مورد توجه همسایگان و رقبای ایران در منطقه قرار دارد، بنابراین با چالشهایی مواجه است و هر کدام از طرفین منافع خود را دنبال میکنند.
این کارشناس مسائل بین الملل همچنین بیان کرد: ایران در این زمینه سرمایه گذاری زیادی انجام داده و میخواهد که دستاوردی داشته باشد، ضمن این که تغییر دولتها در ایران و ایالات متحده نیز بر این مساله اثر گذار است و به این پرونده وضعیت خاصی میدهد که به راحتی گرهها گشوده نمیشود.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: به نظر میرسد طرفین در شرایط کنونی به یک نقطه نظر مشترک رسیده اند که پرونده هستهای به مدار خودش برگردد، اما از آنجایی که یکبار از مدار خارج شده بازگرداندن دوباره آن زمانبر و هزینهبر بوده و چه بسا نیاز به انعطاف طرفین دارد.
مولایی افزود: در حال حاضر نمیتوان نظر قطعی داد که آیا موفقیت آمیز بوده یا خیر، اما با توجه به این که بعد از یک وقفه شروع شده میتوان آن را مثبت تلقی کرد. اما این که چگونه این مساله را اندازه گیری کنیم شاخص خاصی نداریم، زیرا باید نتیجه مشخص باشد و تا زمانی که نتیجه حاصل نشود نمیتوان قطعی نظر داد.
این کارشناس حقوق بین الملل ابراز عقیده کرد: تاکنون مذاکرات خیلی سخت پیش رفته است، اما بتدریج نظرات طرفین به یکدیگر نزدیک میشود؛ از یک طرف ایران مواضعش تلطیف شده از سوی دیگر آمریکا خواستههای ایران را قبول کرده که پایه مذاکرات قرار گیرد.
وی تاکید کرد: فکر میکنم به طرف نتیجه نهایی حرکت میکنیم، اما هنوز فاصله داریم، اما جهت درست است.
این استاد دانشگاه درباره این که ایران اعلام کرده با توجه به دو سند تحریمها و برنامه هستهای عمل میکند، گفت: ایران از ابتدا هم براساس این دو سند جلو رفته، برای این که این سندها پذیرفته شود و محور بحث و مذاکره قرار گیرد، بنابراین به تناسب نتیجه، ایران نیز به انجام تعهدات برجامی بر میگردد.
مولایی درباره این که طرف مقابل به تعهداتش پایبند نبوده چطور این مساله میتواند با انجام تعهد، اعتماد ایران را به دست آورد؟ گفت: در چارچوب ساختار و سیستم بین المللی هیچ کشوری به کشور دیگر وقتی تعارض منافع دارند اعتماد ندارد و به دنبال حداکثر منفعت خودش است، در واقع هیچ تعهد بین المللی نیست که از سوی طرفین قابل نقض نباشد هر کشوری میتواند از تعهدات خارج شود.
این کارشناس حقوق بین الملل ادامه داد: در حوزه دیپلماسی و سیاست دولتها میتوانند از مکانیسم شرمنده سازی برای دولتی که تعهدش را انجام نداده استفاده کنند و طبیعتا آن کشور اعتبار جهانی اش را از دست میدهد و در تصمیم سازی جهانی نقشش کمتر میشود.
وی اظهار داشت: البته براساس موازنه قدرت میتوان چنین تنظیمی را ایجاد کرد گرچه در اقتصاد جهانی آمریکا پشتوانه قدرت را در اختیار دارد و ما نداریم در هر حال برای حفظ ثبات و امنیت بین المللی باید تلاش کرد.